Hij was al jaren trouw aanwezig bij mijn Open Huis avonden: één keer in de maand een glas wijn met buurtbewoners, soms een praatje over een interessant onderwerp, en daarna brood met soep. De laatste keer miste ik hem. Toch maar even langsgaan en kijken of er iets aan de hand is. Een dochter doet […]
Ze is in de war, vergeetachtig en staat op scherp. Alles maakt haar aan het huilen en ze is steeds zo moe. Haar werk als verpleegkundige kan ze niet meer volhouden. En dat terwijl ze bekend staat als altijd vrolijk en spontaan. Kan dat nog terugkomen? Het begon allemaal een jaar geleden. Ze waren net
Vier jaar geleden. Als de dag van gisteren.. en soms lijkt het ook wel een ander tijdperk. Zijn dood heeft mijn leven vele littekens en wendingen gegeven. Ik ben na ronddobberen, kapseizen en voor anker liggen, een andere koers gaan varen. En toch bouw ik voort op alles wat we samen hebben ervaren en opgebouwd.
