Als er geen taal meer zou zijn, behalve de taal van het hart, wat zou er dan gebeuren? Als verschillen in politiek of religie niet meer besproken zouden kunnen worden, zou dan blijken dat we vaak toch dezelfde taal spreken? Als complexe redeneringen en verhitte discussies niet meer mogelijk zijn, zou dan aanraking, een oogopslag de taal zijn? Of juist een kaakslag? En zouden mensen van goede wil dan niet veel meer uitgedaagd worden om juist te zoeken naar datgene wat verbindt, wat helpt en goeddoet?
Komen dan niet alle mensen uit bij de liefde, bij de taal van het hart?
