Lies loopt met Bente op het strand. Het is perfect weer: een krachtige wind en een donkere, dreigende lucht. Bente, 45 jaar, loopt vast. Het is een hele opgave om verder te leven na het overlijden van haar geliefde zoon Frederik. Ze zoekt contact met Lies omdat ze zo niet meer verder wil.
Het is moeilijk om verdriet te erkennen en toe te laten. Dat komt omdat we verdedigingsmechanismen ontwikkelen om de pijn niet te voelen. Verdriet kan ons afsluiten van ons eigen hart, van het leven. Tegendruk kan helpen ons verdriet te bevrijden en weer terug te keren naar het leven.
Drukkend gevoel
Bente heeft altijd al een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Kan haar schouders ergens onder zetten. Ze werkt weer volledig, begint met sporten. Maar vanbinnen voelt zij een drukkend gevoel op haar borst. Ze kan dat gevoel moeilijk onder woorden brengen. Medisch onderzoek geeft geen duidelijkheid. Ze loopt al lange tijd met zware gedachten rond en nu is ze op een punt dat ze deze signalen niet meer kan negeren.
Net toen het wat beter ging, glipte zoon Frederik ertussenuit. Hij maakte een eind aan zijn – al zo lang – gebroken leven. Het geschreven briefje dat hij achterliet, verbijsterde. Hoe kon hij, na alles wat ze hadden gedaan, het leven zo opgeven. Hij had net een lieve vriendin, was – na een zware depressie en diverse opnames later – met een nieuwe baan begonnen. Hij klonk enthousiast. Ze waren zo blij dat hij eindelijk wat meer van het leven kon genieten.
Lees verder op IK MIS JE
