Wereld Jongeren Dagen
Afgelopen juli zijn in Rio de Janeiro de ‘Wereld Jongeren Dagen’ geweest. Ruim 3,5 miljoen mensen verzamelden zich op het strand. Ik werd geraakt door een aantal films daarover op Youtube. De uitzendingen van de RKK en het verslag van priester Roderick Vonhogen heb ik met interesse gevolgd. Ik besefte opnieuw hoe we allemaal op weg zijn. Ik stel me dat zo voor dat we vanuit een bepaald punt op een cirkel naar het middelpunt op weg zijn. Waar we ons ook bevinden op deze aarde, welke huidskleur we ook hebben en hoe onze culturele en religieuze context ons ook heeft gevormd, vanuit de hele wereld zoeken mensen naar de zin van het leven en naar waar het echt om gaat. Op weg naar liefde, verbondenheid, veiligheid en vertrouwen. Op weg naar waarden die dieper gaan dan alleen leuk, lekker en fijn. We komen elkaar ergens tegen onderweg en hoe verder we naar het middelpunt naderen hoe dichter we bij elkaar komen en hoe meer verbondenheid we zouden kunnen ervaren. We kunnen kiezen voor een houding van afwijzing, gemakzucht, alleen omgaan met gelijkgestemden enz. We kunnen ons ook openstellen voor elkaar en zoeken wat ons verbindt en waar we een in zijn. Elkaar verwelkomen, aanmoedigen en respecteren in ons zoeken naar het goede.
Samen met Jan heb ik 14 jaar met veel plezier deelgenomen aan een Rooms Katholieke gespreksgroep. We waren de enigen met een andere kerkelijke achtergrond. We hadden zo veel om met elkaar te delen dat we na 14 jaar nog steeds niet waren uitgepraat. We waren nog niet toegekomen aan wat ons verdeelt en vonden dat ook niet zo belangrijk. We hebben veel van elkaar geleerd en veel respect voor elkaar gekregen.
Als ik zie dat op de WJD in Rio ontelbaar veel mensen op het strand samenkomen om God toe te zingen en Jesus Christ You are my Life zie en hoor zingen, raakt me dat enorm en voel ik me verbonden met iedereen die daarnaar verlangt en die dat nodig heeft. Ik heb genoten van de zang maar vooral ook van het dansen van de priesters in hun witte gewaden.
Wat we nodig hebben is zoeken naar wat ons verbindt. In dialoog gaan en aansluiten bij de ander. Zonder oordeel een bedding vormen waar het leven van de ander kan stromen en zijn weg kan zoeken. Daarvoor is het nodig dat we over onze eigen kerkelijke en persoonlijke grenzen heen kunnen en durven kijken. Zoeken wat de ander beweegt. Geïnteresseerd zijn in wat de ander gelooft of niet gelooft en wat dit betekent in iemands leven.
Van harte aanbevolen!
