Jezus heeft net gevraagd aan zijn leerlingen wat de mensen over Hem zeggen. Sommige denken Elia, zeggen ze, anderen Johannes de Doper of één van de profeten.Er zijn verschillende meningen. Men kan Jezus niet zo goed plaatsen, Hij past niet in hun plaatje, Hij doet dingen die vreemd zijn, anders dan anders.
Dan vraagt Jezus het ook aan zijn eigen vrienden: “En jullie? Wie zeggen jullie dat Ik ben?’ Hij heeft er behoefte aan om gekend te worden door zijn leerlingen. Hij wil het ook van hen horen. Het blijkt dat veel mensen geen idee hebben wie Hij werkelijk is. Hij is benieuwd of zij het zelf wel begrepen hebben, waar Hij vandaan komt en wat Hij komt doen. Petrus antwoordt Hem: ”U bent de Messias, de Zoon van de levende God.”
Jezus zegt Petrus dat hij gelukkig is. Gelukkig, niet omdat hij zijn ogen niet in zijn zak heeft zitten en door de overleveringen zijn gevolgtrekkingen kan maken, maar dat God dit hem ten diepste heeft geopenbaard. Deze dimensie is kennelijk niet te beredeneren en te bevatten met ons verstand, hier is iets wat ontvangen moet worden. Iets wat ons gegeven wordt. Hoe irritant dit ook is voor sommige mensen, er is een gebied waar wij met ons verstand niet bij kunnen.
Als we op een mooie zomernacht op ons rug in het gras liggen en de sterren boven ons zien, hoe kunnen dan ooit iets begrijpen van het mysterie van het heelal? Hoe klein kun je je dan voelen? Hoe overweldigend kan het zijn dat het grootste deel van de werkelijkheid van het leven zich aan ons oog onttrekt, dat we daar niet bij kunnen. Hoe kunnen we ontvankelijk worden voor die dimensie, die we niet rationeel kunnen bevatten, maar waarvan we weten dat die er wel degelijk is?
Er is blijkbaar iets wat ons gegeven moet worden, iets waar we met open handen voor moeten staan. Niet in de aanval of in de verdediging maar in ontvankelijkheid. Veel mensen komen hier nooit aan toe. Die dimensie wordt door hen geduid als zwakheid, lafheid, onoprechtheid of oneerlijkheid.
Gelukkig die mensen die deze ontvankelijkheid van nature hebben, de armen van geest. Gelukkig die mensen die deze ontvankelijkheid noodgedwongen hebben, door het onrecht of het verdriet wat hen is overkomen.
En jullie? Wie zegt God dat jullie zijn?
